Άδεια τα ταμεία παρά τη φοροκαταιγίδα
Οι φόροι αυξάνονται. Όμως, όπως αναφέρει η “Καθημερινή της Κυριακής”, τα ποσοστά είσπραξης μειώνονται, οι στόχοι για τα έσοδα χάνονται και στο τέλος το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να μεγαλώνουν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο.
Οι φόροι αυξάνονται. Όμως, όπως αναφέρει η “Καθημερινή της Κυριακής”, τα ποσοστά είσπραξης μειώνονται, οι στόχοι για τα έσοδα χάνονται και στο τέλος το μόνο που επιτυγχάνεται είναι να μεγαλώνουν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία έκθεσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, από τα 100 ευρώ φόρων που επιβάλλονται στην Ελλάδα, το 2015 φτάσαμε να εισπράττονται περίπου τα 45 ευρώ, με τον δείκτη εισπραξιμότητας να υποχωρεί σταθερά από το 2010 και μετά. Αξιοσημείωτο δε το γεγονός ότι το 2015, δηλαδή το έτος που καταγράφηκε το ιστορικό χαμηλό στην εισπραξιμότητα των φόρων, ήταν παράλληλα η χρονιά με τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές. Και για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, το 2010 στα 100 ευρώ των φόρων που επιβλήθηκαν, το Δημόσιο εισέπραξε τα 70.
Σύμφωνα με την “Καθημερινή”, τη ίδια ώρα σε ιστορικό υψηλό έφτασαν και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία. Το ύψος τους ανέρχεται σε περίπου 87 δισεκατομμύρια ευρώ- ποσό που αντιστοιχεί στο 49% του ΑΕΠ της Ελλάδας- το οποίο αποτελεί ρεκόρ για την ευρωζώνη. Δεύτερη χώρα στην σχετική κατάταξη είναι η Μάλτα με τις οφειλές ως προς το ΑΕΠ να μην ξεπερνούν το 15%, ενώ ακολουθεί η Κύπρος με 10%. Οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης κινούνται χαμηλότερα από το 10%.
Επίσης, η έκθεση αναφέρει ότι στην Ελλάδα περισσότερο από το 50% των μισθωτών και των συνταξιούχων δεν πληρώνει φόρους λόγω του αφορολόγητου ορίου, την ώρα που ο μέσος όρος στις χώρες- μέλη της ευρωζώνης ανέρχεται στο 9%. Σε απόλυτους αριθμούς το αφορολογητο του 2015 των 9.550 ευρώ ήταν μεγαλύτερο από τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, με εξαίρεση την Αυστρία και τη Γαλλία.
Τέλος, οι αναλυτές του ΔΝΤ παρουσιάζουν τον φαύλο κύκλο των ελληνικών φόρων για να τεκμηριώσουν τη θέση του Ταμείου, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να παρουσιάσει πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% και ειδικά για μεγάλες χρονικές περιόδους. Και παράλληλα για να καταδείξουν ότι η φορολογική πολιτική είναι αδιέξοδη και δεν οδηγεί πουθενά.
{loadmoduleid 629} {loadmoduleid 620}