Αποκάλυψη του αρχαιολόγου Σισμανίδη: Ο Βενιζέλος εμπόδιζε τις ανασκαφές για τον τάφο του Αριστοτέλη

Μαζί με την συγκλονιστική αποκάλυψη για την εύρεση του τάφου του Αριστοτέλη, έρχεται στο φως και μια αισχρή μεθόδευση που ντροπιάζει κάθε πολιτισμένο άνθρωπο στην Ελλάδα.

Ο αρχαιολόγος Κώστας Σισμανίδης, μαζί με την ανακοίνωση σε επιστημονικό συνέδριο για τον τάφο του Αριστοτέλη, κατηγορεί τον Ευάγγελο Βενιζέλο για σαμποτάρισμα των επιστημονικών ανακαλύψεων, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.

«Η πολιτική ηγεσία την διέκοψε (την ανασκαφή), γιατί ήμουν αντίθετος με τη δημιουργία του εργοστασίου χρυσού στην περιοχή. Οι τότε κκ. Βενιζέλος, Μενδώνη, Πάχτας και δεν συμμαζεύεται μου έκοψαν τις χρηματοδοτήσεις», είπε μεταξύ άλλων ο κ. Σισμανίδης για την περίοδο που ήταν υπουργός ο Βενιζέλος.

H σχετική ανακοίνωση για τον χώρο που στέγασε την τέφρα του φιλοσόφου, έγινε στη Θεσσαλονίκη, με την συμπλήρωση 2400 χρόνων από την γέννησή του και ενώπιον 250 αριστοτελιστών από όλο τον κόσμο.

Περισσότερα από 25 χρόνια αφιέρωσε στις ανασκαφές και την έρευνα ο αρχαιολόγος Κώστας Σισμανίδης για να φέρει στο φως τεκμήρια, να τα συναρτήσει με τις αρχαίες πηγές, για να καταλήξει στο συμπέρασμα το οποίο σεμνά είχε ψελλίσει από το 1996.

Όπως αναφέρει ο Ρ/Σ Στο Κόκκινο, ο κ. Σισμανίδης ήταν από τους πιο ακριβοθώρητους αρχαιολόγους στη Βόρεια Ελλάδα, από αυτούς που δεν μιλούσαν ποτέ αν αυτό που είχαν να πουν δεν έφερε την σφραγίδα της απόδειξης.

Το σπουδαιότερο εύρημα της εικοσαετούς ανασκαφικής έρευνας στα αρχαία Στάγειρα ανακοινώνεται σήμερα στη Θεσσαλονίκη, σε εκατοντάδες κορυφαίους αριστοτελιστές της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας. Πρόκειται για τον τάφο του Αριστοτέλη, που διασώζεται εδώ και 2.400 χρόνια στη γενέτειρά του, καθώς και το ηρώο που είχε δημιουργηθεί προς τιμήν του από τους συμπολίτες του.

Πολυετείς έρευνες αφήνουν ελάχιστες αμφιβολίες για το εξαιρετικής σημασίας ταφικό μνημείο που ταυτίζεται πλέον με τον Σταγειρίτη φιλόσοφο.

Η επίσημη ανακοίνωση για το ταφικό μνημείο του Αριστοτέλη γίνεται το μεσημέρι από τον διδάκτορα κλασσικής αρχαιολογίας Κώστα Σισμανίδη, ο οποίος έχει κάνει τις ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο των Σταγείρων και ήταν επικεφαλής της ΙΣΤ΄ Εφορείας Προιστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων. Η ανακοίνωση εντάσσεται στο πλαίσιο του Παγκοσμίου Συνεδρίου για τον Αριστοτέλη, το οποίο διεξάγεται αυτές τις ημέρες στην Θεσσαλονίκη με αφορμή τα 2.400 χρόνια από την γέννησή του. Το συνέδριο «Αριστοτέλης 2.400 χρόνια» τελεί υπό την αιγίδα της Unesco και σε αυτό μετέχουν εκατοντάδες επιστήμονες από 41 χώρες.

Tα ανασκαφικά δεδομένα και παλιές γραμματειακές πηγές συγκλίνουν στην άποψη ότι το αψιδωτό οικοδόμημα και ο βωμός σε μαρμαροθετημένο δάπεδο των ελληνιστικών χρόνων, που αποκάλυψαν οι ανασκαφές στην αρχαία πόλη το 1996, δεν μπορεί παρά να ήταν ο τάφος και το ηρώο του Αριστοτέλη. Ένα ταφικό ηρώο όπου οι Σταγειρίτες μετέφεραν και εναπόθεσαν την τέφρα του φιλοσόφου αμέσως μετά τον θάνατό του στη Χαλκίδα, τον τίμησαν ως ήρωα, σωτήρα, νομοθέτη και δεύτερο «οικιστή» της πόλης τους, εφόσον με δική του μεσολάβηση στον Φίλιππο επανιδρύθηκαν (340 π.Χ) τα Στάγειρα, που είχαν καταστραφεί από τον ίδιο Μακεδόνα βασιλιά το 349 π.Χ.

«Δεν έχουμε αποδείξεις αλλά ισχυρότατες ενδείξεις – φθάνουν σχεδόν στη βεβαιότητα. Η θέση στην οποία κτίστηκε το πεταλωτό οικοδόμημα, μέσα στην πόλη και κοντά στην Αγορά (κατά παρέκκλιση των νενομισμένων), με πανοραμική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις. Η εποχή της κατασκευής του στην αρχή – αρχή ακόμη της ελληνιστικής περιόδου. Το ασύμβατο για άλλες χρήσεις σχήμα του. Ο δημόσιος χαρακτήρας του και η μεγάλη βιασύνη που διακρίνεται στην κατασκευή του, με ποιοτικό, άλλα ετερόκλητο οικοδομικό υλικό σε δεύτερη χρήση. Η ύπαρξη βωμού σε τετραγωνισμένο δάπεδο. Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το σωζόμενο αψιδωτό κτίσμα ήταν ο τάφος – ηρώο του Αριστοτέλη», επισημαίνει ο ανασκαφέας, μελετητής των αρχαίων Σταγείρων, αρχαιολόγος Κώστας Σισμανίδης στην πρώτη επιστημονική ανακοίνωση που κάνει σήμερα για τον «τάφο του Αριστοτέλη» στο παγκόσμιο συνέδριο.

Το ταφικό οικοδόμημα εντοπίστηκε ανάμεσα στη στοά του 5ου αιώνα και στον αρχαϊκό ναό του Διός Σωτήρος και της Αθηνάς Σώτειρας (6ος αιώνας π.Χ.), μεταξύ της αρχαϊκής και της κλασικής πόλης, στη χερσόνησο «Λιοτόπι». Η αψιδωτή του κάτοψη (10 περίπου μέτρα), το σχήμα του, η ύπαρξη ορθογώνιου μαρμαροθετημένου δαπέδου με κενή επιφάνεια-βωμό (1,30×1,70 μ.) είχαν προβληματίσει πολύ τον αρχαιολόγο ερευνητή, καθώς περιβάλλει επακριβώς έναν τετράγωνο βυζαντινό πύργο. Το οικοδόμημα έφερε στέγη με κεραμίδια από το βασιλικό κεραμοποιείο, επιβεβαιώνοντας τον δημόσιο χαρακτήρα του.

Κινητά ευρήματα, κεραμική, περισσότερα από πενήντα νομίσματα χρονολογούν τάφο και βωμό στους χρόνους περίπου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ποιος όμως ήταν ο ένοικός του; Γραμματειακές πηγές δίνουν τη ζητούμενη απάντηση, με κυριότερες το χειρόγραφο αρ. 257 της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης και μία αραβική βιογραφία του Αριστοτέλη. Σύμφωνα με αυτές, μετά τον θάνατό του στη Χαλκίδα (322 π.Χ), οι Σταγειρίτες μετέφεραν την τέφρα του με χάλκινη υδρία, την έθαψαν σε μεγάλο υπέργειο τάφο μέσα στην πόλη τους, δίπλα στον οποίο έστησαν και βωμό, σε έναν τόπο που τον ονόμασαν «Αριστοτέλειον» και στον οποίο συνεδρίαζε στο εξής η Βουλή. Προς τιμήν του καθιέρωσαν μεγάλες ετήσιες γιορτές και αγώνες, τα «Αριστοτέλεια».