O οκτάχρονος Noah Aldrich δεν ήθελε να χάσει ο εξάχρονος αδελφός του Lucas, τον παιδικό μαραθώνιο, και έτσι τράβαγε και έσπρωχνε για όλη τη διαδρομή καθώς κολυμπούσε, ποδηλατούσε και έτρεχε μέσα στην αποπνικτική ζέστη. Παρόλο που ο Lucas είναι περιορισμένος σε ένα αναπηρικό καροτσάκι, τα αγόρια κάνουν τα πάντα μαζί. Βλέπουν παιδικά, πηγαίνουν βόλτες παρέα και οδηγούνε ποδήλατα, με το Noah να βρίσκεται σε ειδικό όχημα. Ο Lucas γεννήθηκε με “αγυρία” μια σπάνια δυσλειτουργία του εγκεφάλου. «Δεν μπορεί να περπατήσει, δεν μπορεί να μιλήσει, αλλά είναι ο πιο μικρός ευτυχισμένος άνθρωπος που μπορώ να φανταστώ και απλά αγαπά να είναι ανάμεσα σε κόσμο», προσθέτει η μαμά του.«Τώρα μαθαίνει πως να επικοινωνεί με εμάς κάθε μέρα και περισσότερο, παρ’ όλο που έχει πολλά μέσα του-δεν μπορεί να τα βγάλει».

Ο Lucas αναγνωρίζει τους γονείς του, αλλά είναι ιδιαιτέρως χαρούμενος όταν βλέπει τον μεγάλο του αδερφό τον Noah. Τα μάτια του φωτίζουν και ξεκινά να κουνάει τα χέρια και τα πόδια του με ενθουσιασμό, τον οποίο η οικογένεια του τον ονομάζει “τον χαρούμενο χορό”.

Αυτή η στάση ζωής είναι που έκανε τα δυο παιδιά να προπονηθούν μαζί για τρεις μήνες, με τον Νώε να τραβάει τον Λουκά για 200 μέτρα στην θάλασσα,με τον Νώε να κάνει ποδήλατο μαζί του για άλλα 200 μέτρα και να τέλος να σπρώχνει τον αδελφό του στο τρέξιμο για ένα μίλι.Το αποτέλεσμα;τα αγόρια κατάφεραν να τερματίσουν με χρόνο μόλις 54 λεπτά.Η μητέρα τους είπε στην New York Daily News πόσο περήφανη είναι για τα αγόρια της. «Ήταν μια εμπειρία λίγο ψυχοφθόρα αλλά ταυτόχρονα και συναρπαστική.Σίγουρα είμαστε πολύ περήφανοι. Σαν γονείς ήταν απίστευτο να βλέπουμε ένα τόσο συγκινητικό θέαμα. Είναι αχώριστοι και πάντα είχαν αυτό το απίστευτο συναισθηματικό δέσιμο. Όταν ο Νώε μπαίνει στο δωμάτιο βλέπουμε τα μάτια του Λουκά να λάμπουν».