Διηγήματα από τη Β.Κορέα περιγράφουν την καθημερινότητα και τον τρόμο

Αθήνα
Μία συλλογή διηγημάτων από πολίτη της Βορείου Κορέας προκαλεί το παγκόσμιο ενδιαφέρον του λογοτεχνικού κόσμου. Οι ιστορίες είναι γραμμένες με το ψευδώνυμο Μπάντι και πολλοί είναι αυτοί που σπεύδουν να χαρακτηρίσουν τον συγγραφέα ως τον Βορειοκορεάτη Σολζενίτσιν Οι ιστορίες λαμβάνουν χώρα στη Βορείου Κορέα της δεκαετίας του 1990, σημειώνει η βρετανική εφημερίδα The Guardian. Μια γυναίκα επιχειρεί να φτιάξει πρωινό στη διάρκεια ενός λοιμού και ο υπεύθυνος ενός εργοστασίου προσπαθεί να αποκηρύξει έναν φίλο την ώρα που καλείται να διατηρήσει την ευμένεια του κόμματος.

Ένα παιδί τρομάζει από μία μεγάλη εικόνα του Καρλ Μαρξ και η μητέρα του κλείνει τις κουρτίνες. Όταν ένας αξιωματούχος έρχεται να μάθει γιατί οι κουρτίνες είναι κλειστές πριν από μία μεγάλη παρέλαση, εκείνη εξηγεί τους λόγους για τους οποίους έγινε αυτό. «Μέσα σε λίγες ώρες, ο σύζυγος επιστρέφει στο σπίτι και τρομοκρατείται όταν μαθαίνει ότι η σύζυγός του ήταν τόσο ειλικρινής. Σύντομα, φρουροί έρχονται να πάρουν τη μητέρα, τον πατέρα και το μωρό από το σπίτι τους και τους βάζουν σε ένα τρένο που τους μεταφέρει κάπου που μόνο να φανταστούμε μπορούμε» σημειώνει η η Μπάρμπαρα Ζίτβερ, ατζέντης του λογοτέχνη.

«Την ώρα που διάβαζα την ιστορία, αισθανόμουν την τρυφερή αγάπη της μητέρας για το μωρό της -είναι μία ιστορία μιας μητέρας και του παιδιού της, αλλά κάθε κύτταρο διαπερνάται από τον τρόμο του βορειοκορεατικού καθεστώτος» σημειώνει η ίδια.

Η Ζίτβερ σημειώνει ότι η ιστορία είναι τόσο τρομακτική, επειδή η σκηνή που περιγράφεται είναι εκείνη μιας συνηθισμένης ημέρας μιας οικογένειας στη Βόρειο Κορέα. «Ο χειρότερος εφιάλτης για εμάς είναι μία καθημερινή ημέρα για αυτούς» σημειώνει.

Το βιβλίο ονομάζεται «Η Κατηγορία» και στην εκδότρια του βιβλίου στη Βρετανία θυμίζει το έργο του ρώσου Αλεξάντερ Σολζενίτσιν. Η κλασική δομή των ιστοριών παραπέμπει στους Γκόγκολ και Τσέχοφ, ενώ η «παράδοξη προσέγγιση στην σάτιρα» του Μπάντι θυμίζει τον Ρινόκερο του Ιονέσκο και το «δηκτικό του πνεύμα θυμίζει έναν άλλο ρώσο αντιφρονούντα, τον Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ».

Τα διηγήματα κατάφερε να βγάλει κρυφά από τη χώρα οργάνωση που προσπαθεί να βοηθήσει τους Βορειοκορεάτες και εργάζεται για την επανένωση της Κορέας.

Το 2014 τα διηγήματα εκδόθηκαν στη Νότιο Κορέα.

«Ήταν μέχρι τώρα πρωτάκουστο» να υπάρχουν κείμενα μυθοπλασίας από τη Βόρειο Κορέα, σημειώνει η Ζίτβερ. «Εργάζομαι πάνω στην κορεατική λογοτεχνία για περισσότερα από δέκα χρόνια και ποτέ δεν έχω βρεθεί μπροστά σε κάτι αντίστοιχο του Μπάντι. Αυτό που είναι φανταστικό είναι το γεγονός ότι ο συγγραφέας ζει στον Βορρά και ότι δεν έχει φύγει» σημείωσε η ίδια.

«Οι ιστορίες αντικατοπτρίζουν τις καθημερινές ζωές ατόμων που ζουν στην Βόρειο Κορέα – αποτελούν πραγματικές ιστορίες που φωτίζουν την ομπρέλα του τρόμου κάτω από την οποία ζουν καθημερινά οι Βορειοκορεάτες» λέει η ίδια. «Είναι φωνές από μητέρες και γιους, πατεράδες και αδελφούς, αδελφές και θείους» σημειώνει.

Το ενδιαφέρον από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία είναι ιδιαίτερα μεγάλο.