ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΙ; Τα 3+1 σενάρια από τους δανειστές

Τέσσερα σενάρια διακινούνται στους διαδρόμους των Βρυξελλών για το μέλον της Ελλάδας στην Ευρώπη και το κοινό νόμισμα, ανάλογα με το αποτέλεσμα της κάλπης της Κυριακής.

Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα της Real News -που μίλησε με ειδικούς από επτά εθνικές αντιπροσωπείες στις Βρυξέλλες, που έχουν άμεση εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα πολύ πέραν των 7 μηνών από την προκήρυξη των τελευταίων βουλευτικών εκλογών- κοινό στοιχείο είναι ότι η δυσκολία της επόμενης μέρας είναι δεδομένη, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα.

Πιο αναλυτικά τα σενάρια έχουν ως εξής:

1. Το καλό σενάριο

Η συμμετοχή στο δημοψήφισμα είναι αθρόα και το «ναι» επικρατεί με σημαντική διαφορά. Η κυβέρνηση δηλώνει την επομένη ότι δεν μπορεί να εκπληρώσει την εντολή του ελληνικού λαού για ιδεολογικούς λόγους, αλλά και λόγους κομματικής συνοχής και παραιτείται. Οι πολιτικές δυνάμεις που επιθυμούν την παραμονή της Ελλάδας καταφέρνουν να συνεννοηθούν και στο πλαίσιο διερευνητικών εντολών σχηματίζουν κυβέρνηση με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του Ποταμιού και της ομάδας των ευρωπαϊστών του ΣΥΡΙΖΑ που διαχωρίζουν τη στάση τους από τους υπολοίπους. Πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών αναλαμβάνουν πρόσωπα κοινής αποδοχής και ξεκινούν άμεσα τις συζητήσεις για το τρίτο πρόγραμμα, το οποίο εγκρίνει σε πρώτη φάση τη ευρωζώνη για να προλάβει και την 20η Ιουλίου, οπόυ και λήγουν τα ομόλογα της ΕΚΤ.

Παράλληλα, αποτιμάται η ζημιά στο τραπεζικό σύστημα, μια ή δύο τράπεζες εκκαθαρίζονται ή συγχωνεύονται και ο ESM επισυνάπτει δάνειο για την επαναγορά του χρέους προς την ΕΚΤ, την αποπληρωμή του ΔΝΤ που μένει ως ελεγκτής αλλά δεν εκταμιεύει.

Ωστόσο, το βάθος του προγράμματος είναι διετές ή τετραετές, ενώ τα μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν αγγίζουν σοβαρά τις δαπάνες του Δημοσίυο και τη φιλελευθεροποίηση της οικονομικής ζωής.

2. Το μέτριο σενάριο

Η συμμετοχή στο δημοψήφισμα είναι σημαντική και το «ναι» υπερτερεί οριακά του «όχι». Η κυβέρνηση αρχικά δεν παραιτείται αλλά μπαίνει σε μακρά περίοδο διαπραγματεύσεων με την ΕΕ στη βάση της εντολής των πολιτών προσπαθώντας να διαπραγματευτεί σημεία του κειμένου Γιούνκερ και ζητάει αναδιάρθρωση. Η κυβέρνηση προκηρύσσει εκλογές γιατί διαπιστώνει ότι δεν μπορεί να νομοθετήσει με τη σημερινή πλειοψηφία, το ένα από τα δυο κόμματα της συγκυβέρνησης αποχωρεί, η προθεσμία της 20ης Ιουλίου χάνεται και η χώρα χρεοκοπεί και προς την ΕΚΤ.

Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες τίθενται υπό την εποπτεία της ΕΚΤ, η οικονομία ασφυκτιά και η τελική συμφωνία με τους δανειστές έρχεται με την ελληνική οικονομία σε άθλια κατάσταση έπειτα από εκλογές. Το μνημόνιο που έρχεται είναι εκ των πραγμάτων δυσκολότερο, αλλά αποφασίζουν να αυξήσουν περαιτέρω τη χρηματοδότηση για εσωτερικές ανάγκες, που όμως δεν αναιρεί τα σκληρά περιοριστικά μέτρα.

3. Οριακή νίκη του «όχι»

Στην περίπτωση που το «όχι» κερδίζει οριακά, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την αρχική ψυχρότητα των εταίρων, αλλά συνεχίζει να ζητάει τρίτο δάνειο και αναδιάρθρωση. Οι τράπεζες συνεχίζουν να καταρρέουν και η κοινωνία συγκλονίζεται για ένα χρονικό διάστημα. Η κατάσταση της οικονομία και η προθεσμία της 20ης Ιουλίου αναγκάζει την κυβέρνηση να δει τη διαπραγμάτευση για το τρίτο πρόγραμμα με ρεαλισμό, κάτι που δεν αρέσει στο μισό ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Η προθεσμία χάνεται και πλησιάζει αυτή του Αυγούστου. Η Ευρώπη βλέπει το παράθυρο και τείνει χείρα φιλίας. Ο πρόεδρος Γιούνκερ πραγματοποιεί άλλο ένα διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό και την κυβέρνηση και αναλαμβάνει την υπόθεση της συμφιλίωσης με τις άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Το τρίτο πρόγραμμα είναι έτοιμο, αλλά η ζημιά στην οικονομία έχει γυρίσει τη χώρα στη δεκαετία του ’90. Έπειτα από απώλεια της δεδηλωμένης σχηματίζεται κυβέρνηση εθνικής ενότητας για να διαχειριστεί την καταστροφή.

4. Ξεκάθαρη νίκη του «όχι»

Σε περίπτωση που το «όχι» κερδίσει με μεγάλη διαφορά η κυβέρνηση στρέφεται προς τις Βρυξέλλες και βρίσκει τις πόρτες κλειστές. Η χώρα χρεοκοπεί προς την ΕΚΤ στις 20 Ιουλίου και οι συνομιλίες τελειώνουν. Η κυβέρνηση εισάγει εθνικό νόμισμα, το οποίο υποτιμάται αμέσως. Οι διεθνείς πιστωτές καθιστούν άμεσα απαιτητά τα 240 δισ. των παλαιών δανείων και η ΕΚΤ τα χρήματα του ELA. Η κυβέρνηση δεν συνεργάζεται και ακολουθείται για πρώτη φορά η διαδικασία απομπής από την ΕΕ.