Ο «Άμλετ» μπροστά σε εκατοντάδες πρόσφυγες στη «ζούγκλα του Καλαί»

Ο ουρανός σκοτεινός, το κρύο τσουχτερό, η διάθεσή όμως και η περιέργεια των προσφύγων βρισκόταν στην αντίθετη κατεύθυνση. Το κοινό, το οποίο αποτελούσαν κυρίως Αφγανοί, φάνηκε να διασκεδάζει το θεατρικό έργο.

Πριν ανέβει η «αυλαία» οι ηθοποιοί τραγούδησαν το κομμάτι A-Roving I Will Go συνοδεία ακορντεόν, βιολιού και κιθάρας σε μια ξύλινη σκηνή και με φόντο πράσινους μουσαμάδες.
Τα μηνύματα του έργου διαχρονικά απεστάλησαν σε αρκετούς νέους, αλλά και σε μεγαλύτερης ηλικίας πρόσφυγες που προέρχονται από χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ και το Σουδάν.

Σημειώσεις που εξηγούσαν την υπόθεση του Άμλετ στα αραβικά, φαρσί, παστούν και κουρδικά διανεμήθηκαν στο κοινό. Ανάσα πολιτισμού έπνευσε για λίγα λεπτά στον καταυλισμό, όπου ο πληθυσμός εκτιμάται επίσημα στα 4.000 άτομα, αν και άνθρωποι από φιλανθρωπικές οργανώσεις που εργάζονται εκεί κάνουν λόγο για 6.000.

Το προσφυγικό δράμα για λίγα λεπτά σκεπάστηκε από ένα λεπτό πέπλο λήθης.

«Μου άρεσε το έργο. Διάβασα τις αραβικές σημειώσεις και προσπάθησα να το καταλάβω», δήλωσε ο 24χρονος Αλί που έφυγε από τον εφιάλτη του Νταρφούρ, με τον εμφύλιο ανάμεσα σε αντάρτες και κυβερνητικές δυνάμεις να αφήνει πίσω του θύματα.

Ο ψυχρός καιρός ανάγκασε, όμως, την παραγωγή να κόψει κομμάτια του έργου ώστε να είναι πιο σύντομο. Διήρκεσε 90 λεπτά, πράγμα που μοιάζει αδύνατο για ένα έργο όπως ο Άμλετ.

Ένας 25χρονος Ιρανός αναρωτήθηκε, μάλιστα, στο τέλος εάν αυτό που έβλεπε ήταν το διάλειμμα ή το κλείσιμο της αυλαίας. Θεώρησε πως το έργο ήταν ημιτελές. Ο Μπαμπάκ κουβαλά το δικό του δράμα, καθώς αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Τεχεράνη για πολιτικούς λόγους.

Στο τέλος της παράστασης αρκετοί ήταν οι πρόσφυγες εκείνοι που χαμογέλασαν πριν επιστρέψουν στην Οδύσσειά τους.

Οι περισσότερες γυναίκες που παρακολουθούσαν την παράσταση προέρχονταν από φιλανθρωπικές οργανώσεις ή ήταν δημοσιογράφοι.

Πολλοί είναι, ακόμη, εκείνοι που προσπαθούν να περάσουν τη Μάγχη, και όπως σημειώνουν είναι πλέον δύσκολο γιατί τα μέτρα φύλαξης είναι πιο αυστηρά.

Η χρήση ναρκωτικών αποτελεί αυξανόμενο πρόβλημα στον καταυλισμό, ενώ κατά τη διάρκεια της παράστασης συνάντηση των Ναρκομανών Ανωνύμων λάμβανε χώρα σε μια τέντα, σύμφωνα με την βρετανική εφημερίδα Telegraph.

Ο Τζόι Φράιντει, ιδρυτής της φιλανθρωπικής οργάνωσης «A Home For Winter», που κατασκευάζει καταφύγια για τους πρόσφυγες στη «ζούγκλα του Καλαί», σημείωσε στον Guardian πως ο αριθμός των μορφωμένων ανθρώπων εντός του καταυλισμού είναι εντυπωσιακός.

Πριν παρουσιάσουν την παράστασή τους στο Καλαί, οι ηθοποιοί του Shakespeare’s Globe είχαν ταξιδέψει στην Ιορδανία και στο Τζιμπουτί όπου και ερμήνευσαν σαιξπηρικούς ρόλους.

Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι άνθρωποι που έχουν δει κατάματα το πρόσωπο της ανθρωπιστικής κρίσης έχουν το κουράγιο να παρακολουθούν θέατρο, να ονειρεύονται και να γελούν.