Όλοι εναντίον στον πόλεμο της Συρίας. Εδώ και κάποιο καιρό έχουν ξεπεραστεί οι μάχες ανάμεσα στο καθεστώς Άσαντ και στους αντικαθεστωτικούς. Συμμετέχουν και άλλες δυνάμεις που θέλουν να έχουν λόγο στην επόμενη μέρα στην Συρία και εάν μπορεί να υπάρξει μία νέα μέρα σε ένα κράτος που εδώ και χρόνια βρίσκεται σε πόλεμο με πολλαπλές συνέπειες.

Τα κράτη που συμμετέχουν στον πόλεμο της Συρίας είναι η Αμερική, η Ρωσία, η Τουρκία, το Ισραήλ και το Ιράν. Όλα αυτά τα κράτη δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε τίποτα. Όλες οι χώρες έχουν διαφορές. Αλλά και κάποιες έχουν αναπτύξει κάποιες συμμαχίες που κανείς δεν ξέρει πόσο θα αντέξουν μέσα στον χρόνο και στον βωμό τον συμφερόντων.

Οι σχέσεις της Αμερικής με την Ρωσία και την Τουρκία είναι πολύ ψυχρές. Η Αμερική έχει ξεκινήσει έναν πόλεμο με την Ρωσία για την υπόθεση Σκριπάλ, απέλασε Ρώσους διπλωμάτες, έκλεισε και πρεσβεία στην Αμερική. Φυσικά, η Ρωσία απάντησε και αυτή με το ίδιο τίμημα, απέλασε και η ίδια Αμερικανούς διπλωμάτες.

Οι σχέσεις της Αμερικής με την Τουρκία είναι πάρα πολύ κακές. Να υπενθυμίσουμε ότι, αυτόν τον καιρό θα αναλάβει και επίσημα ο νέος υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ ο κ. Πομπέο Ένας σκληρός άνθρωπος με πολύ σκληρές θέσεις, έχει χαρακτηρίσει την Τουρκία «μία ισλαμιστική τρομοκρατία».

Επίσης, ο Τζον Μπόλτον, που έχει αναλάβει πρόσφατα, είναι και αυτός ένα γεράκι πολύ σκληρό, ένας από τους υποστηρικτές της εισβολής στο Ιράκ. Μεγάλη εφημερίδα της Αμερικής έγραψε για αυτόν την εξής φράση «το καλό είναι ότι αυτό που σκέφτεται το λέει, το κακό είναι αυτό που σκέφτεται». Όπως καταλαβαίνετε, η ιεραρχία στην Αμερική έχει ανθρώπους με σκληρές θέσεις.

Οι σχέσεις με την Τουρκία δεν είναι μόνο για αυτό υπό το μηδέν. Η Τουρκία ζητά επιτακτικά την έκδοση του ιμάμη Γκιουλέν. Η μεγάλη αντιπαράθεση γίνεται για την εισβολή στο Αφρίν και όχι μόνο. Η Τουρκία κατηγορεί με συνεχή διαβήματα την Αμερική ότι η ίδια στηρίζει του Κούρδους YPG στον πόλεμο της Συρίας.

Η Αμερική μόνο αυτούς έχει συμμάχους στην Συρία και μάλλον φαντάζει δύσκολο να τους προδώσει τώρα. Άλλωστε για αυτό και ο Ενρτογάν βλέπει σαν εφιάλτη τους Κούρδους στα ανατολικά του σύνορα, γιατί φοβάται ένα ενδεχόμενο να δημιουργηθεί Κουρδικό κράτος και πίσω από αυτό θεωρεί ότι υπάρχει η διχοτόμηση της Τουρκίας. Κανείς δεν ξέρει εάν προχωρήσει μέχρι και το Μανμπίτζ, εκεί θα έρθει αντιμέτωπος με την Αμερική.

Η Αμερική δεν έχει και τις καλύτερες των σχέσεων με το Ιράν. Ο Τραμπ θεωρεί ότι η συμφωνία για τα πυρηνικά θα πρέπει να αναθεωρηθεί και επικρίνει τον προκάτοχο του.

Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Τραμπ έχει επιτεθεί φραστικά στον Χομεϊνί. Άλλωστε, και κάποιες διαδηλώσεις κατά του Ισλαμιστή προέδρου του Ιράν, ο Χομεϊνί έβλεπε προσπάθειες αποσταθεροποίησης του καθεστώτος του.

Είναι ενδεικτική και η δήλωση του νέου πρίγκιπα της Σ. Αραβίας ότι ο Χομεϊνί είναι χειρότερος από τον Χίτλερ, γιατί ο Χίτλερ ήθελε να κατακτήσει όλη την Ευρώπη, ενώ ο Χομεϊνί θέλει να κατακτήσει όλον τον κόσμο.

Έπεισε με αυτήν την δήλωση; Κανείς δεν ξέρει. Σημασία είχε ότι την έκανε μετά την συνάντηση με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο.

Η Τουρκία με την Ρωσία έχουν μία ιδιαίτερη σχέση. Τα τελευταία χρόνια μετά την κατάρριψη του Ρωσικού αεροσκάφους φτάσαμε να δούμε την προηγούμενη εβδομάδα τον Πούτιν να επισκέπτεται την Τουρκία για να εγκαινιάσουν από κοινού τον πυρηνικό σταθμό του Ακουγιού, αλλά και τις συμβάσεις για τα S-400. Φυσικά εάν προχωρήσει η Τουρκία σε αγορά των S-400 από την Ρωσία, το Κογκρέσο μάλλον δεν θα εγκρίνει την συμφωνία για τα F-35 πέμπτης γενιάς.

Ο Ενρτογάν πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός, γιατί και η Γαλλία και ο ίδιος ο Μακρόν έχει πει ότι εάν υπάρξει χτύπημα με πυρηνικά θα χτυπήσουμε και εμείς.

Το Ισραήλ, που και το ίδιο συμμετέχει στον Συριακό πόλεμο, θέλει να δείξει ότι έχει καλή ετοιμότητα. Είναι ενδεικτικό ότι το Ισραήλ φοβάται για την δική του σταθερότητα από το Ιράν και το Λίβανο και κάπως πρέπει να δείξει ότι δεν είναι αμελητέα ποσότητα.

Φυσικά, ο Ερντογάν έχει εκφραστεί με τα χειρότερα λόγια για τον Νετανιάχου. Άλλωστε οι σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας από το 2003 δεν είναι καλές.

Όλα αυτά σε επίπεδο συμμαχιών και στρατοπέδων.

Οι εικόνες από τα παιδιά να προσπαθούν να συνέλθουν από την επίθεση με χλώριο και νευροπαραλυτικό Σάριν προσβάλλουν την ηθική μας και είναι γροθιά στο στομάχι κάθε πολιτισμένης συνείδησης.

ΠΗΓΗ: apopseis.gr by Δημήτρης Τζελέπης.