Η υδροξυχλωροκίνη αυξάνει την πιθανότητα θανάτου των ασθενών με Covid-19

Μία νέα διεθνής συνεργατική μελέτη, η οποία αποτελεί μετα-ανάλυση δεκάδων τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών που έχουν γίνει έως τώρα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η θεραπεία με υδροξυχλωροκίνη των ασθενών με Covid-19 αυξάνει την πιθανότητα θανάτου τους, ενώ η χλωροκίνη δεν προσφέρει κανένα κλινικό όφελος.

Η μελέτη περιέλαβε 14 δημοσιευμένες έρευνες που αφορούσαν συνολικά 9.011 ασθενείς, καθώς και άλλες 14 μη δημοσιευμένες κλινικές δοκιμές (συνολικά σε 1.308 ασθενείς). Οι δημοσιεύσεις είχαν γίνει σε PubMed, medRxiv και bioRxiv έως τις 16 Οκτωβρίου και, μεταξύ άλλων, αφορούσαν τις μεγάλες διεθνείς κλινικές δοκιμές RECOVERY και SOLIDARITY του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, οι οποίες έγιναν σε 4.716 και 1.853 ασθενείς αντίστοιχα (67% του συνόλου).

Ένας από τους υπεύθυνους της νέα μελέτης (μετα-ανάλυσης) ήταν ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια Γιάννης Ιωαννίδης, ειδικός σε θέματα Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής, σύμφωνα με τον οποίο «μάλλον 50.000 έως 100.000 θάνατοι μέχρι σήμερα προήλθαν από τη χρήση της υδροξυχλωροκίνης. Για άλλη μία φορά, αποδεικνύεται ότι όταν δεν έχεις κάτι αποτελεσματικό, το να χρησιμοποιήσεις ένα φάρμακο ή κάποια άλλη παρέμβαση απλώς για να λες ότι “έκανα κάτι”, είναι η συνταγή για την καταστροφή. Σε αυτήν την πανδημία το βλέπουμε αυτό το φαινόμενο ξανά και ξανά από ανθρώπους που δεν μπορούν να διατηρήσουν μία στοιχειώδη ψυχραιμία. Κλινικός πανικός».

Σε άλλο άρθρο του στο ιατρικό περιοδικό «Lancet Global Health», ο διακεκριμένος Έλληνας επιστήμονας της διασποράς προτείνει η πανδημία Covid-19 να χρησιμοποιηθεί σαν ευκαιρία για την εξάλειψη της καπνοβιομηχανίας. Όπως αναφέρει, «η πανδημία είναι φυσικά σοβαρό πρόβλημα, αλλά καταστρέψαμε τα πάντα προσπαθώντας -εν πολλοίς αποτυχημένα και μη ρεαλιστικά- να την εξαλείψουμε. Το κάπνισμα είναι 100 φορές χειρότερο πρόβλημα και είναι επιτέλους ευκαιρία να μπει λουκέτο στις καπνοβιομηχανίες με ένα ρεαλιστικό μεταβατικό πλάνο».

Τέλος, σε ένα τρίτο άρθρο του στο ιατρικό περιοδικό British Medical Journal (BMJ) σχετικά με τις ανοιχτές επιστολές, τις διακηρύξεις και τα μνημόνια που προσπαθούν να συγκεντρώσουν υπογραφές πολλών επιστημόνων σχετικά με την πανδημία και άλλα θέματα, ο κ. Ιωαννίδης τονίζει ότι η επιστήμη δεν πρέπει να ασκείται με ακτιβιστικές μεθόδους και με ψηφοφορία διά βοής.

Όπως σημειώνει, «μου ζητήθηκε να ηγηθώ της διακήρυξης Great Barrington Declaration, αλλά δεν το έκανα, αν και συμφωνώ με το 90%. Οι ηγέτες της είναι εξαιρετικοί επιστήμονες και πολλοί είναι καλοί μου φίλοι. Η αντίθετη διακήρυξη John Snow Memorandum προέρχεται επίσης από εξαιρετικούς επιστήμονες, ανάμεσά τους επίσης βρίσκονται πολλοί φίλοι μου και συμφωνώ μαζί της κατά 50%. Το άθροισμα 90+50 υπερβαίνει το 100%, γιατί οι δυο αντίπαλες διακηρύσσουσες ομάδες συμφωνούν σε πολλά, αν και αρνούνται να συμφωνήσουν».

Οι επιστήμονες που συνυπογράφουν τη Διακήρυξη του Μπάρινγκτον υποστηρίζουν ότι πρέπει να επιτραπεί στις ομάδες χαμηλού κινδύνου του πληθυσμού να ζήσουν χωρίς περιορισμούς για να χτίσουν φυσική ανοσία κατά του κορονοϊού και έτσι να επιταχυνθεί η «ανοσία της αγέλης», με παράλληλη εστιασμένη προστασία των ευπαθών ομάδων. Οι -κατά πολύ περισσότεροι- επιστήμονες του αντίπαλου Μνημονίου Τζον Σνόου θεωρούν ότι μία τέτοια πολιτική θα έχει απαράδεκτα υψηλό ανθρώπινο τίμημα